Napisane przez
pw
14
Maj
2001
Maj
2001
-
wielkość czcionki
Zmniejsz czcionkę
Powiększ czcionkę
- Wydrukuj
Krótka historia nałęczowskiej Spółdzielni
Początki Nałęczowskiej Spółdzielni Rolniczo-Handlowej sięgają 1907 roku, kiedy to dokonano rejestracji Stowarzyszenia Współdzielczego "Oszczędność". Jednym z jego założycieli, i pierwszym prezesem, był Stanisław Śliwiński, ówczesny właściciel Antopola. Pierwszy sklep spółdzielczy zlokalizowano na parterze Domu Ludowego. Spółdzielnia szybko się rozwijała, wykazując zysk nawet w latach I wojny światowej (już pod nazwą Stowarzyszenie Spożywców "Oszczędność").
W 1922 zarejestrowany został nowy statut i nazwa: Spółdzielcze Stowarzyszenia Spożywców "Oszczędność", otworzony został też drugi sklep.. Liczba spółdzielców w tym roku wzrosła do 346. Trudne okresy dla spółdzielni to wielki kryzys (z którego jednak Spółdzielnia szybko się podniosła) i okupacja. w czasie której handlowano głównie artykułami z przydziałów handlowych. W drugiej połowie lat czterdziestych rozpoczął się proce unifikacji spółdzielczości i tworzenia gminnych Spółdzielni "Samopomoc Chłopska" W 1947 przekształcono spółdzielnię w GS "SCh-Oszczędność", do której włączono powstałe w okresie międzywojennym Spółdzielnię Spożywców "Spójnia" z Sadurek i Spółdzielnię Rolniczo-Handlową "Rolnik" z Piotrowic Małych.
W okresie 1950-90 nastąpił największy rozwój firmy i powstała największa część majątku, choć trzeba pamiętać, że nastąpiło to, w dużej części kosztem prywatnego handlu, zwalczanego przez państwo. W Spółdzielni, która skupiała ponad 1000 członków, pracowało wtedy do 300 osób. W tym okresie wybudowano Dom Handlowy i biuro, hotel - restauracji "Przepióreczka", nową piekarnię, wytwórnię wód mineralnych oraz duży część obiektów handlowych Wiele działań podejmowano dla członków i społeczeństwa miasta i gminy bez względu na koszty i rachunek ekonomiczny. Z pewnością niektóre błędy były nie do uniknięcia, jako skutki systemu którego pozostałości pokutowały jeszcze długo w nawykach i mentalności niektórych pracowników. Spółdzielnia prowadziła inwestycje, wypłacała pracownikom premie.
W latach 90-93 GS odebrała wydzierżawione obiekty Wytwórni Wód Mineralnych "Nałęczowska" ("Cisowianka") oraz hotelu restauracji "Przepióreczka", zakończyła budowę silosów zbożowych na 900 ton, uruchomiła dwa nowe sklepy, pizzerię i targowiska. W oparciu o bazy obrotu rolnego urządziła kilkanaście składów nawozowych w innych spółdzielniach i firmach, stała się dealerem Nadwiślańskiej Spółki Węglowej w Tychach.
Jako pierwsza spółdzielnia w regionie rozpoczęła komputeryzację księgowości, kadr i produkcji. W tym okresie Spółdzielnia zmieniła nazwę na Nałęczowską Spółdzielnię Rolniczo-Handlową. W 1993 podjęto decyzję o rozpoczęciu bardzo poważnej inwestycji na WWM związanej z zakupem nowych urządzeń do produkcji wody mineralnej i napojów. Kredyty pobrano w dolarach USA, co w następnych latach, w wyniku wzrostu kursu dolara, a także braku nadzoru ze strony części kadry kierowniczej gwałtownie pogorszyło sytuację finansową NSRH. Po inwestycji, która zrealizowano tylko częściowo, pozostało poważne zadłużenie. W drugiej połowie lat 90-tych po długim procesie sądowym ze spółką "Nałęczowianka" spółdzielnia musiała wrócić do nazwy wody "Cisowianka", straciła cześć kontaktów w kraju i cały rynek wschodni gdzie sprzedawano 50% produkcji wody).
Konsekwencją tych niekorzystnych dla firmy czynników zewnętrznych, złej organizacji pracy na WWM i wyraźnie rysującej się nierentownej produkcji, podjęto decyzję o utworzeniu na bazie WWM spółki z o.o. "Nałęczów Zdrój", w której Spółdzielnia posiada 30% udziałów i zajmuje się dystrybucją wody. W roku 1998 rozpoczęła się trudna restrukturyzacja.
Rok 1999 NSRH zamknęła zyskiem.