1 października 1906 roku rozpoczął studia w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu na Wydziale Rzeźby, potem kontynuował on naukę w Szkole Przemysłu Drzewnego w Zakopanem. Od roku 1911 pracował w Nałęczowie jako kierownik Szkoły Snycerskiej dla Instruktorów. W latach 1913 - 1915 żylski uczył rysunku w szkole Franciszki Walickiej w Nałęczowie. W tym czasie wykonał szereg płaskorzeźb i rzeźb. Następnie otwiera on w Nałęczowie prywatną Szkołę Rzeźby w Drewnie, do której przyjmował zdolnych wiejskich chłopców. już po kilku miesiącach szkoła Żylskiego zdobyła sobie uznanie u kuracjuszy i gości Nałęczowa, a różne przedmioty wyrabiane przez uczniów znajdowały chętnych nabywców.

Oprócz pracy w swojej szkole uczył on jednocześnie do 1920 roku rysunku i robót ręcznych w Szkole Gospodarczej w Nałęczowie. W roku 1921 kupuje on willę "Jasna" i przenosi do niej swoją szkołę i warsztaty stolarskie. Przy szkole powstał internat dla uczniów zamiejscowych. W tym czasie szkoła zatrudniała około 30 osób. W warsztatach wyrabiano rzeźbione szkatułki, pięknie zdobione ramki, laski, ażurowe tace itp. Szkoła specjalizowała się snycerstwie, ale wykonywano też na zamówienie stylowe meble. W tej szkole wykonano ołtarz główny do kaplicy p.w. świętego Karola Boromeusza w Nałęczowie. Szkoła stworzona przez Jana Żylskiego istniała do roku 1944.

Od 1 września 1944 Żylski uczy rysunku w miejscowym gimnazjum, a od 1948 do 1950 roku prowadzi zajęcia stolarskie i rzeźbiarskie w Państwowym Liceum Technik Plastycznych w Nałęczowie. Później pracował w artystycznym przemyśle drzewnym w Nałęczowie.
W okresie międzywojennym Jan Żylski był aktywnym działaczem Towarzystwa Przyjaciół Nałęczowa, którym przez trzy lata pełnił funkcję sekretarza.
Artysta zmarł 13 czerwca 1952 roku i pochowany został na nałęczowskim cmentarzu.