Warto pamiętać, że w tworzeniu tej najstarszej placówki muzealnej na prawym brzegu Wisły mieli swój udział wybitni przedstawiciele społeczności związanej także z Nałęczowem. W skład Komitetu Organizacyjnego muzeum obok Hieronima Łopacińskiego i Leona Hempla wchodził także Stanisław Śliwiński, właściciel Antopola i Sadurek, dyrektor Lubelskiego Syndykatu Rolniczego oraz Okręgowego Towarzystwa Rolniczego w Nałęczowie i poźniejszy minister aprowizacji.
   Przekonanie, że tworzenie muzeów jest koniecznym elementem krzewienia oświaty i kultury nie obce było także Stefanowi Żeromskiemu, który jeszcze w czasie pierwszego, guwernerskiego, pobytu w Nałęczowie myślał o konieczności tworzenia "Muzeum Nałęczowskiego". Pisał o tym do narzeczonej Oktawii w 1892 roku: "Gdy wrócę, wydamy teatr amatorski, za zebrane pieniądze wynajmiemy pokój w Pałacu (tam gdzie Prus pisał Placowkę) i zaczniemy gromadzić zbiory." Potrzebę ochrony zabytków dawnej kultury i sztuki widział także doktor Wacław Lasocki, który wspólnie z Bronisławem Malewskim i Antonim Puławskim w 1904 roku utworzyli Muzeum Ziemi Lubelskiej w Nałęczowie. Udostępniali zwiedzającym, w jednej z sal Pałacu Małachowskich, zgromadzone eksponaty, które następnie przez wiele lat prezentowane były w pomieszczeniach Domu Ludowego. W 1921 roku znaczna część kolekcji Wacława Lasockiego zasiliła zbiory Muzeum Lubelskiego w Lublinie. Był to liczebnie duży dar i obejmował różnorodne eksponaty - od przyrody po sztukę.

   Pracownicy nałęczowskich muzeów literackich, będących oddziałami ML zostali uhonorowani: Maria Mironowicz-Panek - złotą odznaką "Za zasługi dla Województwa Lubelskiego" oraz złotą "Za opiekę nad zabytkami". Halina Bukowska i Anna Wziątek - dyplomami Marszałka Woj. Lub. Burmistrz Nałęczowa w uznaniu pracy nałęczowskich muzeów przyznał nagrody pieniężne ich kierownikom.