„Przemoc nie jest oznaką siły, lecz słabości” ks. Jerzy Popiełuszko

Nikt nie zasługuje na bicie, krzywdzenie, maltretowanie – nic nie usprawiedliwia zachowań sprawcy. Przemoc w rodzinie występuje we wszystkich grupach społecznych, niezależnie od poziomu wykształcenia czy sytuacji materialnej. Przemoc w rodzinie rzadko bywa jednorazowym incydentem – jeśli nie zostanie podjęte stanowcze działanie wobec sprawcy – przemoc się powtórzy.

Przemoc w rodzinie jest umyślną formą działania lub zaniechania, które może wystąpić jednorazowo albo się powtarzać, czyli jest związana z nieprzypadkową aktywnością, przy wykorzystaniu przewagi nad członkiem rodziny, a także wobec osoby wspólnie zamieszkującej lub gospodarującej. Przemoc zawsze narusza określone dobra osobiste (godność, nietykalność cielesną) lub prawa danej osoby (do wolności, w tym seksualnej) oraz powoduje cierpienie (krzywdy moralne) i określone szkody na zdrowiu fizycznym lub psychicznym. Dotyczy to również wywoływania poczucia niebezpieczeństwa – usiłowania dokonania czynu zabronionego. W taki sposób określa przemoc art. 2 pkt 2 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie.
Członkiem rodziny, w rozumieniu ustawy o przeciwdziałaniu przemocy, jest osoba najbliższa, określona w art. 115 § 11 k.k., czyli:
-małżonek,
-wstępny (czyli rodzice, dziadkowie),
-zstępny (czyli dzieci, wnuki),
-rodzeństwo,
-powinowaty w tej samej linii lub stopniu,
-osoba pozostająca w stosunku przysposobienia oraz jej małżonek,
-osoba pozostająca we wspólnym pożyciu.

Przemoc domowa charakteryzuje się tym, że:
-jest intencjonalna. Przemoc jest zamierzonym działaniem człowieka i ma na celu kontrolowanie i podporządkowanie ofiary,
-siły są nierównomierne. W relacji jedna ze stron ma przewagę nad drugą. Ofiara jest słabsza, a sprawca silniejszy,
-narusza prawa i dobra osobiste. Sprawca wykorzystuje przewagę siły, narusza podstawowe prawa osoby doznającej przemocy (np. prawo do nietykalności fizycznej, godności, szacunku itd.),
-powoduje cierpienie i ból. Sprawca naraża zdrowie i życie osoby do znającej przemocy na poważne szkody. Doświadczanie bólu i cierpienia sprawia, że osoba doznająca przemocy ma mniejszą zdolność do samoobrony.

Pamiętaj! Zgodnie z art. 207§1 Kodeksu Karnego, przemoc w rodzinie jest przestępstwem.

Wyróżnia się następujące formy przemocy:
Przemoc fizyczna
- jest najbardziej widoczna i najtrudniejsza do ukrycia, ponieważ przemoc ta zazwyczaj pozostawia ślady na ciele ofiary w postaci zadrapań, sińców, złamań. Do przemocy fizycznej zalicza się bardzo szeroki wachlarz zachowań sprawcy: popychanie, wykręcanie rąk, szarpanie, obezwładnianie, przytrzymywanie, policzkowanie, szczypanie, kopanie, duszenie, bicie otwartą ręka i pięściami, bicie przedmiotami, ciskanie w kogoś przedmiotami, oparzenie, polewanie substancjami żrącymi, użycie broni, porzucanie w niebezpiecznej okolicy, nieudzielanie koniecznej pomocy itd.
Przemoc psychiczna
– najtrudniejsza do udowodnienia, ponieważ nie pozostawia widocznych śladów fizycznych, często zaczyna się niepostrzeżenie, początkowo ignorowana jest nawet przez osoby, które jej doznały. Do przemocy psychicznej zalicza się: wyśmiewanie poglądów, wyglądu, religii, pochodzenia, narzucanie własnych poglądów, karanie przez odmowę uczuć, zainteresowania, szacunku, stała krytyka, izolacja społeczna (kontrolowanie i ograniczanie kontaktów z innymi osobami), wmawianie choroby psychicznej, domaganie się posłuszeństwa, ograniczanie snu i pożywienia, degradacja werbalna (wyzywanie, poniżanie, upokarzanie, zawstydzanie), opluwanie, stosowanie gróźb, oskarżanie, szantażowanie, poniżanie, itp. Przemoc psychiczna niesie za sobą stałe poczucie zagrożenia, wytwarza atmosferę napięcia i niepewności.
Przemoc seksualna
– przemoc o podłożu seksualnym definiowana jako zmuszanie do określonych zachowań i kontaktów seksualnych. Najczęściej stosowane formy to gwałt, zmuszanie do pożycia seksualnego, zmuszanie do oglądania filmów i zdjęć pornograficznych, wymuszanie seksu z osobami trzecimi itp.
Przemoc ekonomiczna
– to działania, których głównym narzędziem jest wykorzystanie środków finansowych do wywierania wpływu i wymuszania określonych zachowań. Przejawia się przez odmawianie lub ograniczanie dostępu do wspólnych środków finansowych, odbieranie zarobionych pieniędzy, okradanie, niszczenie wartościowych przedmiotów uniemożliwianie podjęcia pracy, niezaspakajanie podstawowych materialnych potrzeb rodziny itp.
Zaniedbanie
- stosują ja najczęściej osoby dorosłe wobec dzieci oraz osób starszych i niepełnosprawnych. Jest to niezaspokajanie ich podstawowych potrzeb emocjonalnych i fizycznych m.in. brak zainteresowania rozwojem, sytuacją życiową, problemami, a także stanem zdrowia i higieną. Zaniedbanie to także niepodawanie leków oraz pozbawienie opieki osoby która tego wymaga.

TRZY ETAPY PRZEMOCY

Przemoc jest zazwyczaj procesem, który powtarza się wielokrotnie i bez interwencji zewnętrznej trudno liczyć na jego samodzielne wygaśnięcie. Analiza przypadków konkretnych rodzin, w których dochodziło do przemocy, wskazuje na trzy etapy, które przechodzą te rodziny:

Etap narastania napięcia
- jest to czas, w którym wyczuwalny jest wzrost napięcia oraz nasilające się sytuacje konfliktowe w rodzinie, które mają różne podłoże i charakter. Skutkiem tego jest irytacja, a następnie gniew, czasem bez powodu, co przeradza się niejednokrotnie w awanturę, podczas której dochodzi do wyładowania emocji na drugiej osobie, m.in. poprzez poniżanie, sprawca nie panuje nad swoim gniewem. Każdy drobiazg może być pretekstem do wszczęcia konfliktu. Osoby doznające przemocy próbują najczęściej uspokoić sytuację, wierząc, że pozwoli to na wyciszenie się sprawcy.
Etap gwałtownej przemocy
- sprawca przemocy staje się gwałtowny. Atak wywołany jest zazwyczaj przez mało istotne wydarzenie. To właśnie ten etap najczęściej powoduje, że osoba doznająca przemocy powiadamia służby społeczne o problemie. Zachowanie sprawcy w tej fazie staje się nieprzewidywalne i gwałtowne. Podczas tego etapu znajduje upust agresja, która może przybrać postać fizyczną, dodatkowo może mieć postać słowną w formie ostrej krytyki czy przekleństw. Na tym etapie może dochodzić do narastania negatywnych emocji. W przypadku obrażeń fizycznych ciała stosowana jest metoda obdukcji, dla zebrania dowodów popełnienia czynu zabronionego. W ujęciu psychologicznym rezultatem tego etapu może być apatia, depresja, a nawet samobójstwo osoby, która doznaje przemocy.
Etap miodowego miesiąca
- w momencie, kiedy sprawca wyładował już swoje emocje i wie, że przekroczył różne granice, zmienia się w zupełnie inną osobę. Zaczyna przepraszać partnerkę za to, co zrobił, szczerze żałuje swojego zachowania, obiecuje, że to już nigdy się nie powtórzy, że nie wie zupełnie co się z nim stało, starając się znaleźć zewnętrzne wytłumaczenia dla swojego zachowania. W tej fazie sprawca tej przemocy zaczyna okazywać skruchę, ciepło i miłość. Przynosi kwiaty, prezenty, zachowuje się tak, jakby przemoc nigdy nie miała miejsca. Dba o osobę, która doznaje przemocy, spędza z nią czas i utrzymuje satysfakcjonujące kontakty seksualne itp. Patrząc z zewnątrz na takie osoby można odnieść wrażenie, że są szczęśliwą, świeżo zakochaną parą, a dzięki takiemu zachowaniu ofiara zaczyna wierzyć, że jednak jej partner zmienił się i naprawdę niedawny akt przemocy był tylko incydentem.

Jeśli wcześniej osoba doznająca przemocy weszła na drogę prawną (złożenie zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa, sprawa rozwodowa, alimenty itp.) w tej fazie może się wycofać z tych działań, wierząc, że sytuacja wróciła do normy i przemoc już nie powróci. Ta faza cyklu przemocy ma niezwykle silny wpływ na pozostawanie osoby jej doznającej w krzywdzącym związku. To tutaj powstają złudne nadzieje, że sprawca zmieni się. Łatwo pod wpływem tego co dzieje się w tej fazie, zapomnieć o koszmarze pozostałych dwóch etapów. Prawdziwym zagrożeniem jakie niesie ze sobą ta faza jest fakt, że przemoc w następnym cyklu jest jeszcze gwałtowniejsza. Cykle takie mogą trwać przez wiele lat, przy czym zwykle skracają się fazy „miodowego miesiąca”, wydłużają i bardziej dramatycznie przebiegają fazy narastania napięcia i gwałtownej przemocy. To co kiedyś było w fazie „miodowego miesiąca” przyjemności przekształca się w unikanie przykrości, bólu i cierpienia. Po pewnym czasie faza miodowego miesiąca zanika całkowicie i pozostają tylko dwie fazy.

Ustawa z dnia 10 czerwca 2010 roku o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 125, poz. 842) wprowadza wśród wielu zmian – jako nowe zadanie własne każdej gminy, obowiązek tworzenia zespołu interdyscyplinarnego. Zgodnie z ustawą zespół interdyscyplinarny stanowi element gminnego systemu przeciwdziałania przemocy w rodzinie i jest metodą pracy w tym obszarze, opartą na systemowej współpracy lokalnych instytucji, podmiotów i służb oraz na wielopłaszczyznowym podejściu do problemu przemocy. Tryb i sposób powoływania i odwoływania członków zespołu interdyscyplinarnego oraz szczegółowe warunki jego funkcjonowania określa Rada Gminy w drodze uchwały. W skład zespołu interdyscyplinarnego wchodzą przedstawiciele, jednostek organizacyjnych pomocy społecznej, gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych, policji, oświaty, ochrony zdrowia, organizacji pozarządowych, kuratorzy sądowi, a także mogą wchodzić prokuratorzy oraz przedstawiciele innych podmiotów niż określone w ust. 3 ustawy, działających na rzecz przeciwdziałania przemocy w rodzinie. Obsługę organizacyjno-techniczną zespołu interdyscyplinarnego zapewnia Ośrodek Pomocy Społecznej, w naszej gminie jest to Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Nałęczowie, gdzie również zespół interdyscyplinarny na siedzibę.

Zadania zespołu interdyscyplinarnego określone są w ustawie i należą do nich w szczególności:
-realizacja działań określonych w gminnym programie przeciwdziałania przemocy w rodzinie oraz ochrony ofiar przemocy w rodzinie,
-integrowanie i koordynowanie działań podmiotów wchodzących w skład zespołu, w szczególności: diagnozowanie problemu przemocy w rodzinie, podejmowanie działań w środowisku zagrożonym przemocą w rodzinie mających na celu przeciwdziałanie temu zjawisku, inicjowanie interwencji w środowisku dotkniętym przemocą w rodzinie, rozpowszechnianie informacji o instytucjach, osobach i możliwościach udzielenia pomocy w środowisku lokalnym, inicjowanie działań w stosunku do osób stosujących przemoc w rodzinie. Zespół interdyscyplinarny może tworzyć grupy robocze w celu rozwiązywania problemów związanych z występowaniem przemocy w rodzinie w indywidualnych przypadkach. W skład grup roboczych wchodzą przedstawiciele: jednostek organizacyjnych pomocy społecznej, gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych, policji, oświaty, ochrony zdrowia. W skład grup roboczych mogą wchodzić także kuratorzy sądowi, a także przedstawiciele innych podmiotów, specjaliści w dziedzinie przeciwdziałania przemocy w rodzinie. Prace w ramach grup roboczych są prowadzone w zależności od potrzeb zgłaszanych przez zespół interdyscyplinarny lub wynikających z problemów występujących w indywidualnych przypadkach.

Zadania grupy roboczej określone są w ustawie i należą do nich w szczególności:
-opracowanie i realizacja planu pomocy w indywidualnych przypadkach występowania przemocy w rodzinie,
-monitorowanie sytuacji rodzin, w których dochodzi do przemocy oraz rodzin zagrożonych wystąpieniem przemocy,
-dokumentowanie działań podejmowanych wobec rodzin, w których dochodzi do przemocy oraz efektów tych działań.

Procedura „Niebieska Karta”
Podejmowanie interwencji w środowisku wobec rodziny dotkniętej przemocą odbywa się w oparciu o procedurę „Niebieskiej Karty” i nie wymaga zgody osoby dotkniętej przemocą w rodzinie. Wszczęcie procedury następuje przez wypełnienie formularza „Niebieska Karta – A” przez przedstawiciela jednego z podmiotów wymienionych w art. 9d ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie tj. przedstawicieli jednostek organizacyjnych po mocy społecznej, gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych, policji, oświaty i ochrony zdrowia, w związku z uzasadnionym podejrzeniem zaistnienia przemocy w rodzinie, w obecności osoby, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie.

W przypadku braku możliwości wypełnienia formularza „Niebieska Karta – A” z uwagi na nieobecność osoby, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie, stan jej zdrowia lub ze względu na zagrożenie jej życia lub zdrowia, wypełnienie formularza „Niebieska Karta – A” następuje niezwłocznie po nawiązaniu bezpośredniego kontaktu z tą osobą lub po ustaniu przyczyny uniemożliwiającej jego wypełnienie. W przypadku gdy nawiązanie bezpośredniego kontaktu z osobą, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie, jest niewykonalne, wypełnienie formularza „Niebieska Karta – A” następuje bez udziału tej osoby. Wszczynając procedurę, podejmuje się działania interwencyjne mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa osobie, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie. Rozmowę z osobą, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie, przeprowadza się w warunkach gwarantujących swobodę wypowiedzi i poszanowanie godności tej osoby oraz zapewniających jej bezpieczeństwo. Po wypełnieniu formularza „Niebieska Karta – A” osobie, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie, przekazuje się formularz „Niebieska Karta – B”. Formularza „Niebieska Karta – B” nie przekazuje się osobie, wobec której istnieje podejrzenie, że stosuje przemoc w rodzinie.

Przekazanie wypełnionego formularza „Niebieska Karta – A” do przewodniczącego zespołu interdyscyplinarnego powinno nastąpić niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni od dnia wszczęcia procedury. Kopię wypełnionego formularza „Niebieska Karta – A” pozostawia się u wszczynającego procedurę. Przewodniczący zespołu interdyscyplinarnego po otrzymaniu formularza „Niebieska Karta – A” niezwłocznie, nie później niż w ciągu 3 dni od dnia jego otrzymania, przekazuje go członkom zespołu interdyscyplinarnego lub grupy roboczej.
Na posiedzeniu członkowie zespołu interdyscyplinarnego lub grupy roboczej w obecności zaproszonej osoby, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie, dokonują analizy sytuacji rodziny i wypełniają formularz „Niebieska Karta – C”. Niestawiennictwo osoby, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie, nie wstrzymuje prac zespołu interdyscyplinarnego lub grupy roboczej. Członkowie zespołu interdyscyplinarnego lub grupy roboczej wypełniają formularz „Niebieska Karta – D” w obecności osoby, wobec której istnieje podejrzenie, że stosuje przemoc w rodzinie. Jeżeli w trakcie działań dokonywanych przez przedstawiciela podmiotu, o którym mowa w art. 9d ust. 2 ustawy, zachodzi podejrzenie, że osoba, wobec której istnieje podejrzenie, że stosuje przemoc w rodzinie, dopuściła się po raz kolejny stosowania przemocy w rodzinie, wypełnia się formularz „Niebieska Karta – A” w zakresie niezbędnym do udokumentowania nowego zdarzenia i przesyła go do przewodniczącego zespołu interdyscyplinarnego. Jeżeli zachodzi podejrzenie, że osoba, wobec której istnieje podejrzenie, że stosuje przemoc w rodzinie, dopuściła się po raz kolejny stosowania przemocy w rodzinie w trakcie działań dokonywanych przez zespół interdyscyplinarny lub grupę roboczą, wypełnia się formularz „Niebieska Karta – C” w zakresie niezbędnym do udokumentowania nowego zdarzenia.

W ramach procedury pracownik socjalny jednostki organizacyjnej pomocy społecznej:
-diagnozuje sytuację i potrzeby osoby, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie,
-udziela kompleksowych informacji o:
-możliwościach uzyskania pomocy, w szczególności psychologicznej, prawnej, socjalnej i pedagogicznej, oraz wsparcia, w tym o instytucjach i podmiotach świadczących specjalistyczną pomoc na rzecz osób dotkniętych przemocą w rodzinie, -formach pomocy dzieciom doznającym przemocy w rodzinie oraz o instytucjach i podmiotach świadczących tę pomoc,
-możliwościach podjęcia dalszych działań mających na celu poprawę sytuacji osoby, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie,
-organizuje niezwłocznie dostęp do pomocy medycznej, jeżeli wymaga tego stan zdrowia osoby, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie,
-zapewnia osobie, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie, w zależności od potrzeb, schronienie w całodobowej placówce świadczącej pomoc, w tym w szczególności w specjalistycznym ośrodku wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie,
-może prowadzić rozmowy z osobami, wobec których istnieje podejrzenie, że stosują przemoc w rodzinie, na temat konsekwencji stosowania przemocy w rodzinie oraz informuje te osoby o możliwościach podjęcia leczenia lub terapii i udziale w programach oddziaływań korekcyjno- edukacyjnych dla osób stosujących przemoc w rodzinie. W ramach procedury przedstawiciel gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych podejmuje działania, o których mowa w punkcie 1– 3 i 5 zawartych powyżej.

W ramach procedury funkcjonariusz Policji:
-udziela osobie, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie, niezbędnej pomocy, w tym udziela pierwszej pomocy,
-organizuje niezwłocznie dostęp do pomocy medycznej, jeżeli wymaga tego stan zdrowia osoby, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie,
-podejmuje, w razie potrzeby, inne niezbędne czynności zapewniające ochronę życia, zdrowia i mienia osób, co do których istnieje podejrzenie, że są dotknięte przemocą w rodzinie, włącznie z zastosowaniem na podstawie odrębnych przepisów w stosunku do osoby, wobec której istnieje podejrzenie, że stosuje przemoc w rodzinie, środków przymusu bezpośredniego i zatrzymania,
-przeprowadza, o ile jest to możliwe, z osobą, wobec której istnieje podejrzenie, że stosuje przemoc w rodzinie, rozmowę, w szczególności o odpowiedzialności karnej za znęcanie się fizyczne lub psychiczne nad osobą najbliższą lub inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od osoby, wobec której istnieje podejrzenie, że stosuje przemoc w rodzinie, albo nad małoletnim lub osobą nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny, oraz wzywa osobę, wobec której istnieje podejrzenie, że stosuje przemoc w rodzinie, do zachowania zgodnego z prawem i zasadami współżycia społecznego,
-przeprowadza na miejscu zdarzenia, w przypadkach niecierpiących zwłoki, czynności procesowe w niezbędnym zakresie, w granicach koniecznych do zabezpieczenia śladów i dowodów przestępstwa,
-podejmuje działania mające na celu zapobieganie zagrożeniom mogącym występować w rodzinie, w szczególności składa systematyczne wizyty sprawdzające stan bezpieczeństwa osoby, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie, w zależności od potrzeb określonych przez zespół interdyscyplinarny lub grupę roboczą.

W ramach procedury przedstawiciel ochrony zdrowia każdorazowo udziela osobie, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie, informacji o możliwościach uzyskania pomocy i wsparcia oraz o uprawnieniu do uzyskania bezpłatnego zaświadczenia lekarskiego o ustaleniu przyczyn i rodzaju uszkodzeń ciała związanych z użyciem przemocy w rodzinie. Jeżeli stan zdrowia osoby, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie, wymaga przewiezienia jej do podmiotu leczniczego, formularz „Niebieska Karta – A” wypełnia przedstawiciel podmiotu leczniczego, do którego osoba ta została przewieziona. Przedstawicielem ochrony zdrowia uprawnionym do działań jest osoba wykonująca zawód medyczny, w tym lekarz, pielęgniarka, położna i ratownik medyczny.

W ramach procedury przedstawiciel oświaty podejmuje działania:
-udziela kompleksowych informacji o:
-możliwościach uzyskania pomocy, w szczególności psychologicznej, prawnej, socjalnej i pedagogicznej, oraz wsparcia, w tym o instytucjach i podmiotach świadczących specjalistyczną pomoc na rzecz osób dotkniętych przemocą w rodzinie, możliwościach podjęcia dalszych działań mających na celu poprawę sytuacji osoby, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie,
-organizuje niezwłocznie dostęp do pomocy medycznej, jeżeli wymaga tego stan zdrowia osoby, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie,
-może prowadzić rozmowy z osobami, wobec których istnieje podejrzenie, że stosują przemoc w rodzinie, na temat konsekwencji stosowania przemocy w rodzinie oraz informuje te osoby o możliwościach podjęcia leczenia lub terapii i udziale w programach oddziaływań korekcyjno- edukacyjnych dla osób stosujących przemoc w rodzinie,
-diagnozuje sytuację i potrzeby osoby, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie, w tym w szczególności wobec dzieci,
-udziela kompleksowych informacji rodzicowi, opiekunowi prawnemu, faktycznemu lub osobie najbliższej o możliwościach pomocy psychologicznej, prawnej, socjalnej i pedagogicznej oraz wsparcia rodzinie, w tym o formach pomocy dzieciom świadczonych przez instytucje i podmioty w zakresie specjalistycznej pomocy na rzecz osób dotkniętych przemocą w rodzinie.

W ramach procedury członkowie zespołu interdyscyplinarnego lub grupy roboczej:
-udzielają pomocy osobie, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie,
-podejmują działania w stosunku do osoby, wobec której istnieje podejrzenie, że stosuje przemoc w rodzinie, w celu zaprzestania stosowania tego rodzaju zachowań,
-zapraszają osobę, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie, na spotkanie zespołu interdyscyplinarnego lub grupy roboczej,
-opracowują indywidualny plan pomocy dla osoby, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą w rodzinie, i jej rodziny, który zawiera propozycje działań pomocowych,
-rozstrzygają o braku zasadności podejmowania działań.

Przewodniczący zespołu interdyscyplinarnego wzywa osobę, wobec której istnieje podejrzenie, że stosuje przemoc w rodzinie, na spotkanie zespołu interdyscyplinarnego lub grupy roboczej. Spotkania z osobami, co do których istnieje podejrzenie, że są dotknięte przemocą w rodzinie, oraz osobami, wobec których istnieje podejrzenie, że stosują przemoc w rodzinie, nie mogą być organizowane w tym samym miejscu i czasie. Członkowie zespołu interdyscyplinarnego lub grupy roboczej podejmują działania w stosunku do osoby, wobec której istnieje podejrzenie, że stosuje przemoc w rodzinie, w szczególności:
-diagnozują sytuację rodziny, co do której istnieje podejrzenie, że jest dotknięta przemocą,
-przekazują informacje o konsekwencjach popełnianych czynów,
-motywują do udziału w programach oddziaływań korekcyjno- edukacyjnych,
-przeprowadzają rozmowę pod kątem nadużywania alkoholu, środków odurzających, substancji psychotropowych lub leków,
-przekazują informacje o koniecznych do zrealizowania działaniach w celu zaprzestania stosowania przemocy w rodzinie.

Jeżeli osoba, wobec której istnieje podejrzenie, że stosuje przemoc w rodzinie, nadużywa alkoholu, członkowie zespołu interdyscyplinarnego lub grupy roboczej kierują tę osobę do gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych.

Zakończenie procedury następuje w przypadku:
-ustania przemocy w rodzinie i uzasadnionego przypuszczenia o zaprzestaniu dalszego stosowania przemocy w rodzinie oraz po zrealizowaniu indywidualnego planu pomocy,
-rozstrzygnięcia o braku zasadności podejmowania działań.
O zakończeniu procedury powiadamia się podmioty uczestniczące w procedurze po jej zakończeniu.

Pamiętaj! Jeżeli jesteś osobą doznającą przemocy lub świadkiem przemocy niezwłocznie powiadom o tym Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej, policję lub prokuraturę.


Gdzie szukać pomocy na terenie gminy Nałęczów?

Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Nałęczowie
ul. Kolejowa 7, 24-150 Nałęczów
Tel. 81 501 4481

Proponujemy Państwu bezpłatne wsparcie socjalne, psychologiczne i prawne. Od września działa również Grupa wsparcia dla kobiet doświadczających przemocy w rodzinie. Konsultacje psychologa odbywają się w środy, w godz. 10.30- 15.30 oraz w piątki w godz. 7.30-15.30.
Więcej informacji na temat bezpłatnego wsparcia można uzyskać bezpośrednio w siedzibie Ośrodka lub pod numerem telefonu 81 501-44-81 wew. 22 lub 23.

Zespół Interdyscyplinarny (do spraw przeciwdziałania przemocy w rodzinie) z siedzibą w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej w Nałęczowie
ul. Kolejowa 7, 24-150 Nałęczów
Tel. 81 501 44-81
Przewodnicząca – Pani Marta Głos
Więcej informacji na temat Zespołu, procedury Niebieska Karta oaz formach wsparcia można uzyskać w siedzibie Ośrodka lub pod numerem telefonu 81 501-44-81 wew. 23.

Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Nałęczowie z siedzibą w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej w Nałęczowie
ul. Kolejowa 7, 24-150 Nałęczów
Tel. 81 501 44-81
Przewodnicząca – Maria Krupa
Więcej informacji na temat Komisji, procedury kierowania osób uzależnionych na leczenie odwykowe oaz formach wsparcia można uzyskać w siedzibie Ośrodka lub pod numerem telefonu 81 501-44-81 wew. 22 lub 24.

Komenda Powiatowa Policji w Puławach
Al. Wojska Polskiego 6, 24-100 Puławy
Tel. 112 lub tel. (81) 889 02 10,
fax. (81) 889 02 44

Posterunek Policji w Nałęczowie
ul. Kościuszki 5, 24-150 Nałęczów
Tel. 112 lub (81) 889 02 61

Podstawa prawna oraz źródła:
1. Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (ostatnia zmiana: Dz.U. z 2011 r., Nr 149, poz. 887)
2. Ustawa z dnia 10 czerwca 2010 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2010 r., Nr 125 poz. 842)
3. Ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2012 r., poz. 579 z późn. zm.)
4. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 13 września 2011 r. w sprawie procedury „Niebieskie Karty” oraz wzorów formularzy „Niebieska Karta”
5. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 22 października 2010 r. w sprawie wzoru zaświadczenia lekarskiego o przyczynach i rodzaju uszkodzeń ciała związanych z użyciem przemocy w rodzinie (Dz. U. z dnia 29 października 2010 r.)
6. Maria Chuchra, Przemoc w małżeństwie i w rodzinie, KUL, Lublin 2012
7. Agnieszka Widera-Wysoczańska, Mechanizmy przemocy w rodzinie z pokolenia na pokolenie, Difin, 2010
8. Irena Pospiszyl, Przemoc w rodzinie, WSiP, Warszawa 1994
9. Wanda Badura-Madej, Wybrane zagadnienia interwencji kryzysowej, Wydawnictwo Śląsk, Katowice 1999
10. Barbara F. Okun, Skuteczna pomoc psychologiczna, Instytut Psychologii Zdrowia, Warszawa 2002.

Sąd Rejonowy w Puławach
Al. Partyzantów 6a, 24-10 Puławy

Prokuratura Rejonowa w Puławach
ul. Lubelska 7 24-100 Puławy
tel. (centrala) 81 886 10 06 fax 81 886 33 38
Sekretariat Prokuratora Rejonowego: tel. 81-886-10-07 fax. 81-886-33-38